عوامل مؤثر در موفقیت یک مربی

عوامل مؤثر در موفقیت یک مربی

اصل باور پذیری

مهم ترین ویژگی یک مربی باورپذیر بودن وی توسط شاگردانش است . وقتی یک ورزشکار به کار مربی ایمان داشته باشد با علاقه و جدیت تمرین می کند و از لحاظ روحی و روانی در شرایط مثبت قرار می گیرد و این مسئله باعث پیشرفتش می شود .

اما وقتی شاگرد به مربی خود باور نداشته باشد دل به تمرین نمی دهد و در مسابقه گوش به فرمان مربینمی کند و در نتیجه پیشرفتی حاصل نمی شود .

از جمله عوامل باورپذیری می توان به :

سوابق قهرمانی ، مدارج ورزشی ، تحصیل در علوم ورزشی ، تربیت شاگردان موفق ، قابلیت های فیزیکی و جسمانی مناسب ( طوری که خود به درستی اجرا کننده تکنیک ها باشد ) اشاره کرد .

تصور کنید مربی که در سنین بالا خود پا به پای شاگردان تمرین می کند و از آمادگی جسمانی مطلوبی برخوردار است چه انگیزه مثبتی به شاگردان می دهد . هریک از عوامل ذکر شده در باور پذیری شاگردان 

می تواند مؤثر باشد . ولی این ویژگی ها به تنهایی کافی نیست بعد از این مرحله مربی باید کارایی خود را نسبت به شاگردان نشان دهد و ورزشکار حس کند در مسیر پیشرفت قرار گرفته است .

آیا هر قهرمان مربی موفق است ؟

قهرمانی در ورزش با مربیگری در ورزش دو توانایی متفاوت است ، مربی باید هنر برقراری ارتباط و چگونگی انتقال ، آشنایی کامل داشته باشد . مربیان موفق نه تنها دانش مربیگری می دانند و در حرفه خود استاد هستند بلکه می دانند چگونه این مهارت ها را به ورزشکاران انتقال دهند .

شاخصه مربیگری دارا بودن شخصیت نافذ ، قدرت تفهیم مطالب به ورزشکاران و اطلاعات کافی و دانش لازم در خصوص مهارت های ورزشی مورد نظر با توجه به انگیزه و هدف افراد می باشد .

چهار عامل مهم موفقیت بین مربی و شاگرد 

1- ویژگی خود مربی ؛

ارسطو فیلسوف یونانی می گوید مردم ، پیام افراد نیک مردان را بهتر دریافت می کنند مربی باید برای شاگرد قابل قبول باشد و شاگرد به کار مربی ایمان داشته باشد در غیر این صورت هیچ برنامه تمرینی مؤثر واقع

 نمی شود .

2-نحوه و چگونگی تمرین ؛

مربی باید مهارت های لازمه حرفه خود را یاد بگیرد ضمن این که یک مربی خوب در گذشته شاگرد خوبی بوده باشد .

مربی باید برای یک روز تمرینی هم برنامه داشته باشد ، فراموش نکنیم برنامه های ماهانه و سالانه از تمرینات روزانه تشکیل می شود .

3-انگیزه شاگرد و ویژگی های بدنی

انگیزه های مختلفی در بین علاقمندانی که به باشگاه می آیند وجود دارد ، یک مربی خوب باید بداند هدف شاگرد از((صفحه 17 ))ورزش چیست و ویژگی های بدنی او در چه حدب است تا بر اساس آن برنامه ریزی نماید .

هریک از ورزشکاران دارای قابلیت های مختلف از لحاظ بدنی می باشند جدا از آن شرایط سنی هر یک متفاوت است مربی ابید بر اساس این ویژگی ها برنامه ریزی نماید و شاگرد هم باید گوش به فرمان مربی باشد،

شاگردی که هر از گاهی مربی عوض می کند ، نمی تواند پیشرفتی داشته باشد .

4-شرایط تمرین و امکانات؛

هریک از این عوامل مختلف ، زمانی کامل می شود که امکانات در حد معمول مهیا باشد مربی که سعی دارد قهرمان المپیکی تربیت کند ، ولی شاگرد از صبح تا شب سر کار می رود و با بدنی خسته جهت تمرین به باشگاه می رود ، هر چقدر شاگرد استعداد داشته باشد لکن حداقل امکانات برایش فراهم نباشد و با فضای تمرینی غیر استاندارد روبرو باشد، بی شک نمی توان پیشرفتی مطابق با هدف از قبل تعیین شده برایش تصور کرد .

مطالعه داشتن و به روز بودن

مطالعه پیوسته در رابطه با علوم ورزشی از ویژگی های یک مربی موفق است . اهمیت علم مربی زمانی آشکار می شود که بدانیم به تعداد مربیان شیوه مربی گری به شاگردان برنامه تمرینی متنوع وجود دارد ، زیرا هر انسانی ویژگی های جسمی و روحی منحصر به فردی دارد .

مربی باید با سیستم های متنوع تمرینی و گروه های مختلف سنی و دستگاه های انرژی غالب و غیره آشنا باشد. به  درستی حرکات را آموزش دهد و با توجه به اهداف ورزشی شاگرد ، باید برنامه ریزی مناسبی داشته باشد . استعداد های ورزشکار را کشف کند و بداند ورزشکار چه هدفی را دنبال می کند . تاراهنمای درستی برای او باشد . آیا ورزشکار استعداد قهرمانی را دارد تا وقت ورزشکار بیهوده تلف نشود .

تمرینات سالانه از ماه ها و هفته و جلسات کوچک تمرینی تشکیل می شود مربی در یک جلسه تمرین هم باید هدفمند باشد تا در دراز مدت به اهداف خود برسد .

برای تشویق یک ورزشکار به ادامه ورزش باید اصلی ترین دلیل روی آوردن او به ورزش مشخص شود و طبق آن برنامه ریزی درستی صورت گیرد .

فراموش نکنیم پیروزی فقط در میدان مسابقه نیست پیروزی امری است فردی و بهتر است بر اساس شرایط افراد مورد ارزیابی قرار گیرد .

ناظر بر تمرینات و آموزش صحیح تمرین

مربی باید بر اجرای صحیح حرکات نظارت داشته باشد . تمرینات ورزشکار مبتدی از همان ابتدا که وارد باشگاه می شود باید تحت نظارت مربی قرار بگیرد و مربی در طول تمرین نکات فنی را به شاگرد گوشزد کند .

علاوه بر آن ، قدرت یادگیری هنرجویان با یکدیگر متفاوت است لذا مربی باید با درایت و آرامش ناظر تمرینات آنها باشد .

ایجاد تنوع و طراحی صحیح تمرین

مربی باید توجه به پیشینه ورزشی و قابلیت های هنرجویان تمرینات متنوعی را انتخاب کند و با توجه به 

ضعف هایی که وجود دارد تمرینات اختصاصی را برای ورزشکاران پیشنهاد کند . علاوه بر آن مربی باید از آسیب دیدگی ورزشکار آگاهی داشته باشد و با استراحت مناسب آسیب دیدگی را شدیدتر نکند .

یک مربی خوب علاوه بر رعایت نکات ایمنی و حفظ سلامتی افراد ، ورزشکار را مبارز و جنگجو تربیت کند.

متأسفانه بعضی از کلاس های رزمی به کلاس های آیروبیک تبدیل شده اند و شاگرد هیچ گاه مبارزه خوب را تجربه نمی کند . مربی باید اصول مبارزه در حمله و دفاع را به خوبی به شاگرد آموزش دهد . نتیجه تمرین با کیسه یا میت و اجرای زیبایتکنیک ها تا در یک مبارزه واقعی نشان داده نشود کارابب مطلوب نخواهد داشت .

چارچوب کاری مربی

علم مدیریت در حرفه مربی گری وجود دارد و مربی در رأس فنی یک تیم ورزشی قرار دارد . پزشکان و مشاوران تغذیه و سایر متخصصین در یک تیم حرفه ای به عنوان بازو مربی فعالیت می کنند . بنابراین دلیلی ندارد که مربی وارد مسائلی شود که در تخصص وی نمی باشد .

گاهی دیده می شود ، مربی برای هر مسئله پزشکی نسخه ای می پیچد و پاسخگوی هر مشکلی می باشد این بی توجهی باعث افزایش مصدومیت و به خطر افتادن سلامتی هنرجو می شود .ممکن است حتی تمرین ساده برای ورزشکاری که دچار آسیب دیدگی شده است کاملاً مضر باشد . در نتیجه مربی و ورزشکار باید با پزشک مربوطه مشاوره داشته باشند .

رعایت نکات ایمنی و نظارت کامل بر فضای تمرینی

محیط و لوازم تجهیزات تمرینی ابزار کار یک مربی است و اصول ایمنی در یک باشگاه کوچک یا یک تیم حرفه ای یکی است .